Seria szlifierek szerokotaśmowych włoskiego producenta maszyn SCM dla zakładów rzemieślniczych i małych przedsiębiorstw przemysłowych.

Historia

Seria SANDYA zastąpiła szlifierki szerokotaśmowe SCM jak dotąd bez serii, około 1980 roku. W następnych czterech dekadach SANDYA była tą szlifierką taśmową SCM, która była w stanie wykonać wszystkie zadania szlifierskie w zakładach rzemieślniczych.

Pierwsze maszyny SANDYA początkowo były powlekane typowym dla SCM brązowo-białym lakierem. Maszyny zostały nazwane "SANDYA", rozszerzone o konfigurację urządzenia. "C" oznaczało agregat walca szlifierskiego i "L" - agregat trzewika szlifującego;247}.

Od ok. 1989 roku pojawiły się maszyny SCM SANDYA UNO. Najpierw były beżowo-zielone, a następnie ciemnozielone. Po raz pierwszy w tych maszynach dostępne były kombinowane agregaty wałka szlifierskiego i trzewika szlifującego. Oznaczenie "C" odnosi się jeszcze do agregatu trzewika szlifierskiego, "S" do agregatu trzewika szlifującego, a "CS" dla agregata kombi.

"SANDYA WIN" to małe szlifierki szerokotaśmowe z jednym agregatem szlifującym i szerokością szlifowania wynoszącą 630 mm. Budowano je od ok. 1995 r. do ok. 2010 r., w zależności od roku budowy najpierw w kolorze zielonym, a później białym.

SANDYA 10" do "SANDYA 90" są dobrze znane większości stolarzy. Na rynek weszły w 1994 roku. Ostatnie maszyny z tej serii były dostarczone w nowym białym wykończeniu.

W 2000 r. SCM zmienił oznaczenie na jednocyfrowe.

Od około 2010 roku oznaczenia typu stały się trzycyfrowe. "SANDYA 300", "SANDYA 600" i "SANDYA 900" oferowały rzemieślnikom całą gamę ulepszeń technicznych, od urządzenia strugającego CHP do urządzenia do taśm lamelowych z miejscem na trzy urządzenia do szlifowania.

Wraz z restrukturyzacją marki w 2017 r. zrezygnowano z serii oznaczeń "SANDYA" na rzecz oznaczenia dmc sd.

Cechy szczególne SANDYA

• elastyczny trzewik szlifujący, unikalny w SCM.