W okleiniarkach do nakładania kleju stosowane są obecnie dwa systemy: rolka klejowa i dysza klejowa.

W przypadku nanoszenia kleju za pomocą rolki klejowej, skroplony klej topliwy jest nanoszony małym wałkiem na krawędź detalu (detale z prostymi krawędziami) lub na materiał krawędziowy, który ma zostać sklejony (krawędzie softformingowe;262}). Klej przechodzi ze zbiornika na klej lub z ptrzedtopielnika do podgrzewanego zbiornika pośredniego, z którym bezpośrednio połączona jest rolka klejowa. Rolka klejowa ściera klej i przenosi go na krawędź obrabianego elementu.

Współbieg i przeciwbieg

Standardowo rolki kleju obracają się synchronicznie z posuwem detalu. Aby umożliwić optymalne nanoszenie kleju na bardzo porowate krawędzie detali, w niektórych okleiniarkach można dodatkowo przestawić rolkę na obrót przeciwny.

Zastosowanie

Nanoszenie kleju za pomocą rolki klejowej jest najczęściej stosowaną metodą oklejania obrzeży, zarówno w przypadku kleju topliwego EVA, jak i wcześniej szeroko stosowanego kleju PVAC. Wadą wałka klejowego jest otwartość układu na atmosferę, co utrudnia stosowanie klejów PUR-. Zasadniczo kleje PUR mogą być również nakładane za pomocą wałka klejowego, jednak konieczne jest wtedy dokładne oczyszczenie całego systemu klejenia, ponieważ PUR utwardza się nierozerwalnie w kontakcie z wilgocią atmosferyczną.