Stożkiem Morse'a określa się formę interfejsu, za pomocą którego narzędzia lub uchwyty narzędziowe mogą być połączone z wałem napędowym maszyny do obróbki drewna bez skręcania. Składa się ze stosunkowo długiego stożka (dłuższego niż stożek wg normy ISO) o stromym kącie wzniesienia (bardziej stromym niż stromy stożek wg normy ISO), który zakończony jest na grubszym końcu cylindrycznym uchwytem narzędziowym z nakrętką złączkową lub samym narzędziem. Pomiędzy stożkiem a uchwytem narzędzia znajduje się gwint drobnozwojny i nakrętka złączkowa. Gniazdo stożkowe Morse'a składa się z wydrążonego stożka stromego jako odpowiednika stożka z narzędziem i szerokiego gwintu dla nakrętki złączkowej. W to miejsce wkłada się stożek z narzędziem i zabezpiecza przed wysunięciem dokręcając nakrętkę złączkową.

Nazwa "Morse" pochodzi od nazwy firmy, która położyła podwaliny pod ten interfejs jeszcze w XIX wieku.

Zastosowanie

Interfejsy stożkowe Morse'a są dostępne w różnych rozmiarach, w zależności od zastosowania.