Fuga zerowa

Fuga zerowa, co to jest?

W okleinowaniu termin fuga zerowa odnosi się do wyniku obróbki, w którym fuga pomiędzy powierzchnią płyty a materiałem obrzeża nie jest widoczna gołym okiem. Nie istnieje jeszcze (stan na sierpień 2020 r.) powszechnie stosowana norma dotycząca złącza zerowego, ale istnieje nieoficjalna procedura sprawdzania złącza zerowego, znana jako test grafitowy. W tym teście proszek grafitowy jest rozprowadzany na płycie i rozcierany na złączu. Jeżeli po potarciu nie jest widoczna żadna fuga, test jest zaliczony. Dla użytkownika mebli oznacza to, że fuga nie zbiera brudu w codziennym użytkowaniu i pozostaje niewidoczna.

Pierwszy patent na klejenie bez spoin został zarejestrowany w 2001 roku na rzecz producenta kuchni Bulthaup, który opracował proces laserowy we współpracy z producentem krawędzi Rehau i producentem maszyn IMA. Technologia laserowa osiągnęła jednak dojrzałość rynkową dopiero osiem lat później. Na targach LIGNA 2009 firma IMA zaprezentowała swoją pierwszą gotową do produkcji maszynę z laserem CO2, a firma HOMAG pierwszą gotową do produkcji maszynę z laserem diodowym. Od tego czasu opracowano dalsze procesy dla produkcji przemysłowej i rzemieślniczej.

Technologia fugi zerowej wyjaśnione w zrozumiały sposób

Sekcja 1: Funkcjonalność

Sekcja 2: materiał taśmy brzegowej

Sekcja 3: Warstwa funkcjonalna.

Sekcja 4: Przegląd technologii fugi zerowej

Sekcja 5: Technologia laserowa

Sekcja 6: Technologia gorącego powietrza.

Sekcja 7: Technologia bliskiej podczerwieni.

Sekcja 8: Technologia mikrofalowa

Sekcja 9: technologia plazmowa

Sekcja 10: Inżynieria wodorowa.

Sekcja 11: Warunki udanej fugi zerowej.

Sekcja 12: technika fugi zerowej dla rzemieślników.

Sekcja 13: Fuga zerowa, przegląd krytyczny.

Zdjęcia

Vergleich Nullfuge Schmelzkleber
2020
Vergleich: Kante mit Nullfuge und Schmelzkleber
2019
Nullfuge mit laserTEC
HOMAG, 2010
optische Nullfuge
2013
optische Nullfuge
2014