Ograniczniki naddatku warstwy wierzchniej są stosowane wszędzie tam, gdzie płyty fornirowane mają być poddane dalszej obróbce.

Problem:

Jeżeli płyta drewnopochodna jest pokryta fornirem, to po procesie prasowania z reguły wystaje on ze wszystkich stron. Jeśli płyta ma być poddana dalszej obróbce, krawędź płyty nośnej, która jest istotna dla prawidłowego wyrównania detalu, nie może być wprowadzona do ogranicznika przelotowego.

Aby mimo to móc bezpiecznie i dokładnie przykładać fornirowane elementy, istnieje wiele różnych rozwiązań, które można sprowadzić do dwóch podstawowych zasad:

1) Ogranicznik składa się z wielu bardzo cienkich lameli z odstępami pomiędzy nimi, tak aby wystająca okleina mieściła się w jednym z odstępów. Zaletą tego wariantu jest to, że krawędź obrabianego przedmiotu jest prowadzona na właściwym ograniczniku. Wadą tego rozwiązania jest stosunkowo skomplikowana i tym samym kosztowna budowa.

2) Ogranicznik posiada jedną lub więcej wystających lamelek, które mieszczą się pomiędzy górną i dolną warstwą wierzchnią i o które opiera się właściwa krawędź obrabianego przedmiotu. Zaletą jest to, że konstrukcja jest bardzo prosta i niedroga. Wadą jest to, że obrabiany przedmiot nieco wystaje z właściwego ogranicznika i dlatego ma inną pozycję niż obrabiany przedmiot bez wystającej warstwy wierzchniej.

Zastosowanie w obróbce CNC

Największym obszarem zastosowania ograniczników do wyrównywania warstwy wierzchniej jest stacjonarna obróbka CNC. W tym przypadku stosowany jest prawie wyłącznie drugi wariant.

Prawie wszyscy producenci stosują do wyrównania elementu obrabianego metalowe cylindry przymocowane do stołu maszyny, które są ustawione pod kątem prostym. Na tych metalowych cylindrach znajdują się przekładki, które sięgają pomiędzy dwie warstwy pokrycia. Obrabiany przedmiot może być umieszczony względem nich. Instalacje te są zazwyczaj łatwe do aktywacji, np. można je wcisnąć lub złożyć, najprostsza wersja jest przykręcana do cylindra ograniczającego.

Producent Weeke ma tutaj specjalne rozwiązanie, ponieważ w wielu maszynach nie stosuje siłowników, lecz ciągłą listwę ograniczającą. Wystająca warstwa wierzchnia jest również ciągła i może być rozkładana.

W wielu nowoczesnych maszynach, sterownik automatycznie rozpoznaje, czy dla wystających warstw pokrycia zastosowano ogranicznik i odpowiednio koryguje punkt zerowy obrabianego elementu. W przeciwnym razie operator musi sam to uwzględnić podczas programowania, co czyni ograniczniki potencjalnym źródłem błędów.

Zastosowanie w wymiarowaniu paneli

• Patrz Ogranicznik skrawania forniru wpiłach panelowych.